నేనింతే

Share:

Listens: 5612

నవీన కవిత

Society & Culture


బ్రతిమిలాడటం, బలవంత పెట్టడం నా పద్దతి కాదు

అలిగి సాధించుకోవల్సిన అగత్యమూ లేదు

పై పై నవ్వులు, పలకరింపులు నాతో కాదు

నా ఖర్చులకు నేను సంపాదించుకున్నంత కాలం

ఇంకొకడి ముందు తగ్గి బ్రతకాల్సిన ఖర్మ నాకేం పట్టలేదు


నాకు పనికొచ్చేది ఒక పసివాడు చెప్పినా వింటాను

నాకు పనికిరానిది ఆ పరమాత్ముడు చెప్పినా సరే పట్టించుకోను

నాకేం కావాలో తెలుసుకోగల జ్ఞానం, నాకొక వరం

వద్దు అనుకున్నది విడిచిపెట్టే వివేకం, నా బలం

తెలివి, తెగువ, పట్టుదల ఇవి నా ఆయుధాలు

స్వార్ధం, పొగరు, మూర్ఖత్వం ఇవి సమాజం నాకు ఇచ్చిన బిరుదులు

కాదు అని నేనేం వాదించను

పనికిమాలిన విషయాల కోసం నా మెదడుని కష్టపెట్టను


రగిలే మంటను నేను, వెలిగే దీపం నేను

మరిగే ఆవిరి నేను, కురిసే మేఘం నేను

పగిలే రాయిని నేను, మలిచే శిల్పం నేను

కరిగే లోహం నేను, మెడలో ఆభరణం నేను


కాలగర్భంలో కలిసిపోయిన మానుని కూడా,

నేడు ఇంధనంలా మనం వాడటం లేదా

గాయాల పాలైన పుడమి సైతం

మన కడుపు నింపే అమ్మ కాదా

దాహమై తాగుతున్న నీరు కూడా

ఒక మహా విస్పోటనం నుండి పుట్టిందే కదా


నిన్న నేను అనుభవించిన బాధలే

నేటి నా సుఖాలకి కారణాలు

నన్ను చిన్న చూపు చూసిన వారంతా

రేపు నన్ను చూసి కుళ్లుకునే సన్నాసులు


నన్ను నమ్మిన వాళ్లు నా వాళ్లు

నా భాదను పంచుకున్న వాళ్లు నాకు బంధువులు

నన్ను అర్థం చేసుకున్న వాళ్లు నా సన్నిహితులు

దూరంగా ఉన్నా దూరమై పోని మిత్రులు నాకు ఆప్తులు


నన్ను నమ్ముకున్న నేను కొన్ని ఇబ్బందులకు భయపడి ఆగిపోను

ఐనా ఏదో చెయ్యడానికే పంపి ఉంటాడు ఆ పైనోడు నన్ను

అది అయ్యేదాక ముందుకే తప్ప వెనక్కి పోను

అనుకున్నది సాధించిగాని సావని మొండి నా కొడుకుని నేను


naveenchenna.s@gmail.com